Służy poznaniu dziecka — jego osobowości, temperamentu, możliwości intelektualnych oraz funkcjonowania w relacji z innymi. Diagnoza trwa najczęściej od 1 do 3 spotkań, w zależności od specyfiki problemu zgłaszanego przez rodziców. Diagnoza psychologiczna odbywa się przy użyciu odpowiednich narzędzi diagnostycznych (testy oraz obserwacja uczestnicząca dziecka).
Terapia
Proces terapii psychologicznej poprzedzają spotkania konsultacyjne, które służą ustaleniu wstępnej diagnozy i określeniu celów dalszej pracy. W zależności od rodzaju trudności dziecka, psycholog proponuje odpowiednią formę oddziaływań terapeutycznych, z którymi zostaje zapoznany rodzic. Sesje terapeutyczne odbywają się raz w tygodniu. W zależności od indywidualnych potrzeb dziecka rozwijane są różne sfery funkcjonowania.
W zakresie sfery emocjonalno-społecznej kształtowane jest poczucie tożsamości i własnej wartości. Ćwiczone są umiejętności społeczne, w tym m. in. umiejętność nawiązywania i utrzymywania prawidłowych relacji w grupie rówieśniczej. To także wsparcie dziecka oraz pomoc w radzeniu sobie z trudnymi emocjami (złością, lękiem) oraz w trudnych sytuacjach. W zakresie sfery intelektualnej stymulowane są procesy poznawcze – czyli: pamięć, uwaga, myślenie.
W ramach pomocy psychologicznej udzielanej dziecku, rodzice otrzymują realne wskazówki do pracy z dzieckiem w domu. Uzyskują wsparcie oraz zdobywają wiedzę na temat radzenia sobie z trudnymi zachowaniami dziecka.
Podczas terapii psychologicznej stosowane są następujące metody:
- rozmowa terapeutyczna
- terapia behawioralna
- techniki poznawczo-behawioralne
- techniki relaksacyjne
- programy rozwijające funkcję i procesy poznawcze.